از   پونه پیام ِ  آشنا   می آید
   عطرِ علف از عاطفه ها می آید
   خیزید و به روی عاشقان گُل ریزید
   ای  منتظران!  بهار  ِ ما   می آید

 این بار، چو این بهار می باید  زیست
    سرشار و شکوفه بار، می باید زیست
    امروز که رنگِ شادیت سُرخ تر است
    شاداب تر از انار،   می باید   زیست

 برخیز و بیفشان و بباران،  ما را
   سبز است ترانهء بهاران،  ما را
   ای شعلهء هر شکفته، ای آتشِ عشق
   برخیز و برانگیز و بسوزان، ما را

من چون چمنم تو بادِ فروردینی
   من، داغِ هزار لاله، تو نسرینی
   آزاده تر از سرودِ سروستانم
   گر با من و آرزوی من، بنشینی