1
من «ها» می‌کنم
پنجره‌ء تو را بخار می‌گیرد
تو روی بخار، لبخند می‌کشی
شمعدانی‌های من می‌شکفند.
می‌بینی؟!
زمین، کوچک‌تر از آن بود که فکر می‌کردیم

2
هرکجا بروی
دوباره بازمی‌گردی
مثل نامه‌ای که هر دو رووش
نشانیِ من است!

3
در تمام حنجره‌هایی که تو را می‌خوانند
قناری کوچکِ دست‌آموزی ست
که دفتر نُت‌های مرا
دوره می‌کند هر شب

 به نقل از:کوتاه؛مثل آه…(عاشقانه های شعرامروزایران)،بکوشش میناراد

                          در دست تنظیم وانتشار