هر نسلی با فرزانگان و فرهیختگان زمانش اعتبار می‌یابد و منوچهر فرهنگی -بی تردید- در شمار کسانی است که به نسل خویش هویّت و اعتبار می‌بخشد و به آیندگان نیز درس تلاش و سازندگی و ایران دوستی می دهد.

اگر بتوان منوچهر فرهنگی را در چند کلمه تعریف کرد، می‌توان از شرافت، صداقت، سخاوت، سختکوشی،سازندگى، میهن پرستی و عشق بی پایان او به تاریخ و فرهنگ ایران یاد کرد،اوبمعنای دقیق کلمه،مردی برای تمام فصل ها بود.دریغا که با درگذشت خونین و درد انگیز او در آستانهء نوروز 1387،جامعهء فرهنگی ایران یکی ازبهترین فرزندان وحامیان خودراازدست داد.گفته می شودکه فردی بانام«فرامرز دادرس»(غلامعلی بیگدلی)نیزباتظاهر به«فرهنگ ایران»وعلاقمندی به اندیشه های زرتشت وبعنوان«افسراطّلاعاتی رژیم پیشین»و«عضونهضت مقاومت دکترشاهپوربختیار»،درشناسائی محل اقامت منوچهرفرهنگی وطرّاحی قتل این فرزانهء فرهنگ وفرّهی ِایران دست داشته است.

درسالگرد قتل منوچهرفرهنگی، دوستان و دوستدارانش با نوشتن مقالات و خاطره هائی، یاد و نام او را گرامی داشته اند.

کتاب «یادنامهء منوچهر فرهنگی» به کوشش پروفسور فرهنگ مهر  تنظیم گردیده و در 231 صفحه، به سال1388،توسط انتشارات «شرکت کتاب» در لوس آنجلس منتشر شده است.

مقالات این مجموعه  عبارتند از:

–        انسان والا: فرهنگ مهر

–        ایران در چهارراه سرنوشت: شجاع‌الدین شفا

–        نگاهی به وضع اجتماعی در گسترهء جغرافیائی فرهنگ ایرانی:منوچهر تهرانی

–        سروِ کاشمر و تاریخ تولّد زرتشت:محمد عاصمی

–        پوشاک بانوان در دورة ساسانی:مسعود امیرشاهی

–        اسکندر مقدونی:علی اکبر جعفری

–        اسلام و مسلمانانِ وامدار:مازیار قویدل

–        نکاتی دربارهء نهاد شاهنشاهی در ایران باستان: تورج دریائی

–        گات ها، گنجینهء اخلاق:فرهنگ مهر

–        حکومت رضاشاه و «دست انگلیسی ها!»:علی میرفطروس

دراين يادنامه،خاطرات كوتاهى نيزازهوشنگ كردستانى،مسعودسپند،دكتر مصطفى الموتى،مهر مهرآيين، هوشنگ معين‌زاده و… آمده است.

                                          شعلهء یاد و نامش، فروزان باد!

لینک مربوط:

https://www.youtube.com/watch?v=iM5VSQzxLAQ