تکاورانِ کسوف،شعری از:جهانگیرصداقت فر
در کوچه‌های شب زده پروایِ ظلمتی ست
که عنقریب
فراخایِ شهر را فرا خواهد گرفت.
رهروانِ سرخورده به تمهید
فتیله‌های بی رمق را
به شراره‌ی آه
بر می‌‌افروزند،
غافل که کورسویِ فانوسکانِ پِت پِتی
هماوردِ سلطه‌ی سیاهی نیست.
***
شمشیرِ همّتی به تیزیِ آذرخش می‌‌باید،
و شیونِ عصیانی به تندیِ تندر
تا ابرِ تیره را شِکم اندر شِکم بشکافد
در این کسوفیِ دیجور
و روزنی بگشاید به سراپرده‌یِ نور.
***
جهانگیر صداقت فر
لوس آنجلس- ۲۴ دسامبر ۲۰۱۸