سرود برای«زیبا ترین فرزندان آفتاب»،علی میرفطروس
به یادِ قربانیانِ قتل عامِ زندانیان سیاسی-عقیدتیِ تابستان ۶۷
تو را با سپیده چه پیمان بود؟
تو را با سپیده چه پیمان بود-
که نماز را
– حلّاج وار –
از خونِ خویش وضوء کردی
و عشق را
تا ارتفاعِ دار
پذیرفتی(۱)
**
وقتی تو
با آخرین ستاره می رفتی
از خاورانِ خونت
خورشید می شکفت.
**
از سپیده آینه ها کردم
از سپیده آینه ها کردم-
آنچنان
که شوکتِ حماسیِ مرگت
تا « بی نهایت »
امتداد داشته باشد…
_________________________
*«زیباترین فرزندان آفتاب» ازاحمد شاملو است
۱-در عشق دو رکعت است که وضوء آن درست نیاید اِلّا به خون ، حسین بن منصور حلّاج