ﻫﻮای ﺧﺎﻧﻪ ﭼﻪ دﻟﮕﻴﺮ میﺷﻮد ﮔﺎهی
از اﻳﻦ زﻣﺎﻧﻪ دﻟﻢ ﺳـﻴﺮ میﺷﻮد ﮔﺎهی
ﻋـﻘـﺎبِ ﺗـﻴـﺰ ﭘـﺮِ دﺷـﺘـﻬﺎي اﺳـﺘﻐﻨﺎ
اﺳـﻴـﺮ ﭘـﻨﺠۀ ﺗﻘﺪﻳﺮ میﺷﻮد ﮔﺎهی
ﺻـﺪای زﻣـﺰﻣـۀ ﻋﺎﺷـﻘﺎن آزادی
ﻓﻐﺎن و ﻧﺎﻟۀ ﺷﺒﮕﻴﺮ میﺷﻮد ﮔﺎهی
ﻧـﮕـﺎهِ ﻣـﺮدم ﺑـﻴـﮕﺎﻧـﻪ در دل ﻏـﺮﺑـﺖ
ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﺴﺘۀ ﻣﻦ ﺗﻴﺮ میﺷﻮد ﮔﺎهی
ﻣﺒﺮ ز ﻣﻮی ﺳﭙﻴﺪم ﮔﻤﺎن ﺑﻪ ﻋﻤﺮ دراز
ﺟﻮان ز ﺣﺎدﺛﻪای ﭘـﻴﺮ میﺷﻮد ﮔﺎهی
ﺑﮕﻮ اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺟﺎئی نمی رﺳﺪ ﻓﺮﻳﺎد-
ﻛﻼم ﺣﻖ دمِ ﺷﻤﺸـﻴﺮ میﺷﻮد ﮔﺎهی
ﺑـﮕـﻴـﺮ دﺳـﺖ ﻣﺮا آﺷـﻨﺎي درد! ﺑـﮕﻴﺮ
ﻣﮕﻮ ﭼﻨﻴﻦ و ﭼﻨﺎن، دﻳﺮ میﺷﻮد ﮔﺎهی
ﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺮا می کِشد ﭼﻪ ﺧﻮن و ﭼﻪ ﺧﺎك
ﻣـﺤـﺒّـﺖ اﺳـﺖ ﻛـﻪ زﻧـﺠـﻴـﺮ میﺷـﻮد ﮔﺎهی
خوشنویسیِ استاد سعید شرقی بر بیتی از این غزل مسعود سپند
مبر ز موی سپیدم گمان به عمر دراز
جوان ز حادثه ای پیر میشود گاهی