کوتاه؛مثل آه…،سه شعر از:حسین منزوی،حافظ موسوی،سیدعلی صالحی
1
دهان كدام لبخند خواهی شد؟
تو كه چشم تمام گريه ها بودی
حسين منزوی
2
آرزوهایت بلند بود
دستهای من کوتاه
تو نردبان خواسته بودی
من صندلی بودم
با این همه…
فراموشم مکن
وقتی که بر صندلی فرسوده ات نشسته ای
وبه ماه فکر می کنی
حافظ موسوی
3
و تو
هر جا و هرکجای جهان که باشی
باز به رویاهای من بازخواهیگشت.
تو مرا ربوده، مرا کُشته
مرا به خاکسترِ خوابها نشاندهای
هم از این روست که هر شب
تا سپیده دم بیدارم…
عشق
همین است در سرزمین من،
من کُشندهی خوابهای خویش را
دوستمیدارم
سید علی صالحی
به نقل از: کوتاه،مثل آه…. (عاشقانه های شعرامروزایران)، بکوشش مینا راد
در دست تنظیم وانتشار