بگذارید این وطن دوباره وطن شود!

بگذارید دوباره همان رویایی شود که بود

بگذارید پیشاهنگ دشت شود

و در آنجا که آزاد است منزلگاهی جوید

بگذارید این وطن

رویایی باشد که رویاپروران در رویای خویش داشته اند

بگذارید سرزمین بزرگ و پرتوان عشق شود

سرزمینی که در آن

نه شاهان بتوانند بی اعتنایی نشان دهند

نه ستمگران اسباب چینی کنند…

آه

آه، بگذارید سرزمین من سرزمینی شود که در آن، آزادی را

با تاج گل ِ ساختگی وطن پرستی نمی آرایند

لیک فرصت و امکان واقعی برای همهء کس هست،

زندگی آزاد است

و برابری در هوایی است که استنشاق می کنیم…

آه…

 ای پیشاهنگان!!

 هر ناسزایی که به دل دارید نثار من کنید!

پولادِ آزادی

        زنگار ندارد…

متن خلاصه شدۀ شعرِ لنگستون هیوز (Langston Hughes)  ،ترجمهء  احمد شاملو