مسعود سپند                                                      

_{ببین اهرمن  با دیارم   چه     کردی}

_{دیاری که من دوست دارم چه کردی}

_{من از مهرِ آن خاک سرشار بودم}

_{به این عشقِ دیوانه وارم چه کردی}

_{به مردمدلی   در جهان شُهره بودم}

_{به نا مردمی شرمسارم چه کردی}

_{همه دستِ افتادگان می گرفتم}

_{به افتادگی خوار و زارم چه کردی}

_{تمام جهان بود وُ من بودم وُ عشق}

_{جهانی پر از کینه بارم چه کردی}

_{به هر کشوری معتبر بودم امّا}

_{تو با ان همه اعتبارم چه کردی}

_{به هر حیله ای هستیم را ربودی}

_{نگه کن!به دار وُ ندارم چه کردی}

_{زلب تشنهء کربلا روضه خواندی}

_{به لب تشنگانِ دیارم چه کردی}

 _{به اسپهبدانی   سر افراز بودم}

_{به تاریخ پر افتخارم چه کردی}

_{گلو گاهِ ازادگان را بریدی}

_{تو بدبخت با بختیارم چه کردی}

_{زن وُ مرد را سویِ پستی کشیدی}

_{به جرم زنا سنگسارم  چه کردی}

_{حقوق بشر را چه پامال کردی}

_{تو با کورش کامکارم چه کردی}

_{تو ای   دشمنِ اولِ سر زمینم}

_{به این آخرین یادگارم چه کردی}