دیدم آنان را بی‌شماران
که دل از همه سودایی   عُریان کرده بودند
تا انسانیّت را از آن
                      عَلَمی کنند ــ
و در پسِ آن
به هر آنچه انسانی‌ست
                  تُف می‌کردند!                       

دیدم آنان را بی‌شماران،
و انگیزه‌های عداوتِ شان چندان ابلهانه بود
که مُردگانِ عرصه‌ی جنگ را
از خنده
بی‌تاب می‌کرد؛
و رسم و راهِ کینه‌جویی‌شان چندان دور از مردی و مردمی بود
که لعنتِ ابلیس را
بر می‌انگیخت…

سخنِ من نه از درد ِ ایشان بود،
     خود از دردی بود
                      که ایشانند!
اینان دردند و بودِ خود را
         نیازمندِ جراحات به چرک‌اندر نشسته‌اند.
                                                و چنین است
که چون با زخم و فساد و سیاهی به جنگ برخیزی
                       کمر به کین‌ات استوارتر می‌بندند.