(۱)

اتاقی برایم ساخته ای
با میزی از گل و علف
چراغی از آلاله
قلمی از مُژه
و دواتی از دل
تا فقط برای تو بنویسم

می نویسم برای تو
همهء ننوشته هایم را
                          وطن!

(۲)

وطن !
خبر دیدارت را به همهء ساعت ها می گویم
تا عقربه های شان را
در راستای تو بچرخانند
و ثانیه های شان را
با ضربه های عطش ناک نبض من میزان کنند

(۳)

کولیان، آمدند
سراغ دریا را از من گرفتند
رودی کوچک
از اشک هایم را نشان شان دادم
گفتند:ما برای دریا آمده ایم

گفتم: تا سال دیگر،همهء اینجا دریاست