بازخوانیِ پروندۀ دکتر مظفّر بقائی
اواخر آبان ماه 1366،پروندۀ زندگی دکتر مظفر بقائی در شرایطی عمیقاً دشوار بسته شد در حالیکه پروندۀ شخصیّت،عقاید و مبارزات وی درجنبش ملّی شدن صنعت نفت همچنان باز است.
دکترمظفربقائی در دادگاه نظامی،آذر1340
در 60 سال اخیر،بخاطر استیلای نگاه سیاسی-ایدئولوژیک،بررسی زندگی و شخصیّت دکتربقائی بادشواری های فراوانی همراه بوده،ولی گذشت ایّام و فرونشستنِ غُبارکینه ها و کدورت ها باعث شده تا نسل کنونی باچشمانی بینا و باز و بی تعصّب به گذشتۀ نزدیک بنگرد.در همین راستا،سال گذشته،در«ویژه نامه»ای از زندگی،زمانه،عقاید و مبارزات دکتربقائی سخن گفته ایم.آن مقالات بقول کارل پوپر نوعی«اوراق کردن»( Deconstruction)و ویران نمودنِ«باورهای بدیهی ومُسلّمِِ تاریخی»است،از این رو،وجه مشخصّۀ مقالات«ویژه نامه»،داوری ها و دیدگاه های نوین دربارۀ شخصیّتی است که«درحمّام فینِ تبلیغاتِ حزب توده،رگ زده شد»،در میان آن دیدگاه ها و داوری ها،نامه و شعر منتشرنشدۀ نویسندۀ شریف،شجاع و جانباخته،سعیدی سیرجانی از اهمیّت فراوان برخوردار است که«با آشناییِ چهل ساله و قریب سی سال دوستی مداوم و مصاحبتِ دستِ کم هفته ای یک بار با دکتر مظفر بقائی»،وی را «از اخلاقی ترین رجال سیاسی روزگارمان»می داند.
دوران ما،دوران شک گرائی،مدارا و فروپاشیِ افسانه های سیاسی است.آنانی که تاریخ را عرصۀ «نور» و «ظلمت»یا «قدّیس» و «ابلیس»می دانند و از«بخش های خاکستری تاریخ»غافل اند-بی تردید-کمکی به فهم و درکِ درست تاریخ معاصرایران نکرده و نخواهند کرد.
در سالگردِ درگذشتِ دکتر مظفّر بقائی،ضمن چاپ مقالۀ منتشرنشدۀ روزنامه نگاربرجسته-دکترصدرالدین الهی-امیدواریم که بازخوانی برخی مطالب و مقالات آن«ویژه نامه»در بازاندیشیِ زندگی و شخصیّت دکتر مظفّر بقائی مفید و مؤثّر باشد.