درحاشیهء«فرداخیلی دیراست!»،علی میرفطروس
بیداری ها و بیقراری ها(18)
*شعار«جنگ،نه!رفراندوم آزاد،آری!»و طرح و تثبیت آن در نزدِ دولتمردان آمریکا می تواندراه حل ممکن و مناسبی برای برون رفت ازاین«گرداب بلا»باشد.
***
اشاره:
«بیداری ها و بیقراری ها» نوشته هائی است «خطی به دلتنگی» که می خواست نوعی«یادداشت های روزانه» باشد،دریغا که-گاه-از«خواستن»تا«توانستن»،فاصله بسیاراست.
درسالهای مهاجرت نامه های فراوانی به دوستانم نوشته ام که متضمن بسیاری ازدیده هاو دیدگاه های نگارنده است.دریغا که بسیاری ازآنها در دسترسم نیست هرچندرونوشتِ موجود برخی ازآنها میتواندبه غنای این یادداشت ها بیفزاید.
«بیداری ها وبیقراری ها»تأمّلات کوتاه وگذرائی است برپاره ای ازمسائل فرهنگی ،تاریخی وسیاسی :دغدغه هاودریغ هائی درشبانه های غربت و تبعید که بخاطرخصلت خصوصی خود،گاه ،روشن و رام وآرام ؛ وگاه،آمیخته به گلایه وآزردگی وانتقاداست.شایدسخن«تبعیدیِ یمگان»-بعدازهزارسال-اینک سرشت وسرنوشت مارا رقم می زنَد.
این یادداشتهای پراکنده،حاصل پراکندگی های جان و شوریدگی های ذهن و زبان است درگذارِزمان؛«حسبِ حالی» که باتصرّفی درشعرحافظ می توان گفت:
حسبِ حالی بنوشتیم وُ شد ایّامی چند
محرمی کو؟که فرستم به تو پیغامی چند
***
20بهمن ماه1395=8فوریهء2017
دریادداشت دوهفتهء پیش بانام«فردا،خیلی دیراست!»،ضمن انتقادازرهبران سیاسی،روشنفکران ومدافعان حقوق بشردر ایران پرسیدیم که:چرا رهبران سیاسی،روشنفکران،منادیان صلح و حقوق بشر (خصوصاًخانم شیرین عبادی) و استادان ایرانی در دانشگاه های اروپا و آمریکا برای«مسائل دست دوم وسوم»فراخوان ونامه های سرگشاده به رهبران جهان صادرمی کنند،امّا ازجهانی کردنِ خواستِ حیاتی،مدنی و مشروع ملّت ایران جهتِ برگزاری رفراندوم آزاد-برای عبورِ مسالمت آمیز ازاین بُن بست سیاسی-پرهیزمی نمایند؟
اینک خبرمی رسدکه تحرّکات و تحریک هائی برای یک حملهء نظامی به ایران درجریان است:ازیک طرف،سپاه پاسداران باآزمایش موشک های دوربُرد درمنطقهء دامغان خشم مقامات آمریکائی و اسرائیلی را برانگیخته بطوری که«دونالدترامپ»آنرا«نقض آشکارموافقتنامهء برجام»و«بازی کردن ایران باآتش»توصیف کرده است.
دربرابراین تهدیدات وتحریم های تازه،رهبران جمهوری اسلامی باآزمایش موشک دیگری از«آغاز رزمایش موشکی سپاه، یک روز پس از تحریم توسط آمریکا»خبرداده اند.فرماندهء کل سپاه پاسداران نیز با بیان اینکه توصیه میکنیم که دولتمردان آمریکایی تهدید علیه جمهوری اسلامی را بیفایده بدانند،گفت: ما موقعیتی داریم که آمریکا را «ببر کاغذی»میبینیم.
درشرایط پُرتهدید و تحریک موجود،دشمن عُمدهء ایران درمنطقه(عربستان سعودی)ضمن«ابرازامیدواری برای فشاربیشتربه ایران»،باهمکاری برخی ازکشورهای عربی،به تدارکات آشکار نظامی اقدام کرده و«هماهنگیهایی برای یک درگیری منطقهای با ایران صورت گرفته است».
دراین میان دولت روسیه نیز به تلاش های خودبرای نفوذهرچه بیشتردرایران ادامه می دهدبطوری که علاوه براستفاده ازپایگاه های نظامی ایران درجنگ سوریه،درفروردین ماه آینده یک«هیات امنیتی – دفاعی از روسیه وارد ایران می شود!».
درچنین شرایط حسّاسی،شعارِ«جنگ،نه!رفراندوم آزاد،آری!»و طرح و تثبیت آن در نزدِ دولتمردان آمریکا می تواندراه حل ممکن و مناسبی برای برون رفت ازاین بقول ملک الشعرای بهار«گرداب بلا»باشد.ولی به نظرمی رسدکه رهبران سیاسی،روشنفکران ایران و منادیان صلح و حقوق بشر درخارج(خصوصاًخانم شیرین عبادی)دریک«رخوت سیاسی»مصداقِ این شعردردانگیزِبهارهستندکه درآستانهء زوال و انقراض ایران -و طعمه و تجاوزِ میهن ماتوسط دولت های روس و انگلیس -گفت:
وزرا باز نهادند زکف کارِ وطن
وکلا مُهر نهادند به کام و به دَهَن
علما ،شُبهه نمودند و فتادند به ظنّ
چیره شدکشور ایران را انبوهِ فِتَن
ای وطنخواهان! زنهار، وطن در خطر است
ای وطنخواهان! زنهار، وطن در خطر است
مطالب مرتبط:
در حمايت از برگزاری رفراندوم:ظرافت ها و ظرفيـّت های يک طرح،علی میرفطروس
8 دی ماه 1383= 28 دسامبر 2004
جنبش رفراندوم، «ارکستر بزرگ ملّی» است!
نشريهء نيمروز، شماره ۸۲۴، 7اسفند ۱۳۸۳